Współpraca z tłumaczami wydaje się być niezbędna w świecie globalizacji, szczególnie gdy mowa o kwestiach prawnych, edukacyjnych, biznesowych czy naukowych.
Tłumaczenie zwykłe – szerokie spektrum zastosowań
Tłumaczeniem zwykłym określamy tłumaczenie tekstów, które nie wymagają specjalnego uprawnienia lub pieczęci tłumacza przysięgłego. Obejmuje ono ogromną część wszelkich tłumaczeń wykonywanych na co dzień. Należą do nich między innymi teksty literackie, naukowe, techniczne, medyczne czy marketingowe. Tłumaczenia te nie mają mocy prawnej ani oficjalnego charakteru. Wykonują je zarówno osoby pracujące na własny rachunek, jak i firmy specjalizujące się w przekładach na różne języki. Warto zaznaczyć, że tłumacz zwykły nie musi posiadać formalnego wykształcenia ani certyfikatów, choć oczywiście doświadczenie i kompetencje językowe są kluczowe dla jakości wykonywanej pracy.
Tłumaczenie przysięgłe – oficjalny charakter i specjalne uprawnienia
Tłumaczenie przysięgłe to natomiast tłumaczenie dokumentów o charakterze urzędowym, które wymagają specjalnego uprawnienia i pieczęci tłumacza przysięgłego, mającego odpowiednie uprawnienia nadane przez państwo. Tłumacz przysięgły jest wpisany na listę tłumaczy przysięgłych prowadzoną przez Ministerstwo Sprawiedliwości i posiada zdane egzaminy oraz przeszkolenia z zakresu prawa. Przykładami dokumentów, które zwykle muszą być tłumaczone przez tłumacza przysięgłego, są akty notarialne, umowy, zaświadczenia, dyplomy czy dokumenty sądowe. Tłumaczenie takie ma moc prawną i jest uznawane przez urzędy oraz inne instytucje.
Kluczowe różnice między tłumaczeniem zwykłym a przysięgłym
Najważniejsze różnice między tymi dwoma rodzajami tłumaczeń wynikają z ich oficjalnego charakteru oraz potrzeby posiadania specjalnych uprawnień przez tłumacza przysięgłego. Tłumaczenie przysięgłe ma moc prawną i jest uznawane przez instytucje państwowe czy sądy, podczas gdy tłumaczenie zwykłe służy do przekładu tekstów nieoficjalnych i nie ma mocy prawnej. Ponadto tłumacz przysięgły w Zabrzu musi być wpisany na specjalną listę prowadzoną przez Ministerstwo Sprawiedliwości i posiadać odpowiednie certyfikaty oraz wykształcenie, podczas gdy tłumacz zwykły może pracować na własny rachunek, bez konieczności posiadania formalnych uprawnień.
